De volgende keer dat we ergens een pizza bestellen denken we met weemoed aan de pizza's van Paul, al zijn die natuurlijk niet te overtreffen. Thuisgekomen kan Netflix ons niet meer bekoren; wat een overgestyleerde brave zooi zeg. Gelukkig is onze eigen DVD-verzameling – gesigneerd en wel- behoorlijk uitgebreid.
Gedurende het komend jaar zullen we visioenen hebben van geslachtsorganen met hoofdwonden en dan weten we dat ons leven nooit meer hetzelfde gaat zijn.
Met een akelig gevoel van een naderend afscheid haasten we ons vandaag nog naar de laatste films en houden onze kikkerverzameling in de aanslag. Het programmaboekje is stukgelezen, maar we hebben het van buiten geleerd.
Volgend jaar weer, 'gelukkig hebben we de foto's nog', maar tot die tijd reizen we door Nederland, België en Duitsland, op jacht naar de BUTfilms – houd de website en facebook in de gaten. Terwijl we reizen bieden we stewardessen gele courgettes aan, omdat dat nu eenmaal zo hoort. Net zo goed als het aan je eigen lichaam nieten van een lap stof: fuck de Primark.
Eventjes nog, de avond ligt nog voor ons, met 50 kilo friet, films, performances, bier en nog veel meer.